18 października uczniowie klasy III prawniczej wraz z wychowawcą profesor Violettą Hejzą i organizatorką wyjazdu profesor Kornelią Kwadrans-Giminską wybrali się do Warszawy, aby zwiedzić Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Obiekt powstał na terenie dawnego Getta Warszawskiego w 2013 roku tuż obok pomnika Bohaterów Getta i przy pomocy interaktywnej ekspozycji prezentuje chronologicznie historię Żydów polskich na tle najważniejszych wydarzeń w kraju. Już w holu głównym wysokie i pofalowane ściany, między którymi widoczna jest ogromna przerwa, nawiązują swoim kształtem do biblijnej historii o rozstępujących się przed Izraelitami wodach Morza Czerwonego w drodze do Ziemi Obiecanej. Owa pusta przestrzeń to symbol przerwania historii Żydów w Polsce przez Holocaust. Między pofalowanymi ścianami holu został zbudowany most, który łączy przeszłość z przyszłością, uosabiający działania muzeum, które mają łączyć ludzi i odmienne kultury. W podziemiach budynku znajduje się wystawa stała „1000 lat historii Żydów polskich”, poświęcona historii Żydów w Polsce od średniowiecza do czasów współczesnych, składająca się z 8 galerii.
Las – pierwsza z galerii opowiada legendę o tym, jak uciekający przed prześladowaniami na Zachodzie Europy Żydzi przybyli na tereny obecnej Polski i miejsce w lesie, do którego dotarli, nazwali – jak podpowiedział im głos, który usłyszeli z nieba – Po-lin (tutaj odpoczniesz).
Pierwsze spotkania– galeria średniowieczna przybliżyła nam okoliczności pojawienia się na ziemiach polskich Żydów. Pierwszymi przybyszami byli żydowscy kupcy z zachodniej i południowej Europy, wśród nich Ibrahim ibn Jakub. Dalsza części galerii została poświęcona żydowskiemu osadnictwu w Polsce.
Paradisus Iudaeorum (Raj dla Żydów) – galeria przedstawiająca losy Żydów na ziemiach polskich w okresie uznawanym za złoty wiek społeczności żydowskiej w Polsce koncentruje się na rozwoju życia intelektualnego i religijnego Żydów, ich funkcjonowaniu w gospodarce i historii drukarstwa żydowskiego.
Miasteczko – w tej galerii pokazane zostały losy polskich Żydów od powstania Chmielnickiego do okresu rozbiorów na przykładzie miasteczka, w którym Żydzi stanowili znaczącą część zamieszkującego je społeczeństwa. Wątkiem przewodnim stało się życie codzienne Żydów, a skupiało się ono wokół rynku i synagogi. Główną rolę odgrywa tutaj rekonstrukcja malowanego sklepienia z drewnianej synagogi w Gwoźdźcu na Ukrainie, która została zniszczona podczas I i II wojny światowej, wprawiająca zwiedzających w zachwyt.
Wyzwania nowoczesności – w tej części wystawy został zaprezentowany okres zaborów, kiedy to Żydzi dzielili losy Polski podzielonej między zaborców: Rosję, Austrię i Prusy. Galerię rozpoczyna sala z pustym fotelem tronowym króla Polski, w której wiszą ogromne obrazy przedstawiające władców państw zaborczych.Odtworzono tutaj także poczekalnię dworca kolejowego, gdzie zwiedzający poznali historię masowych migracji Żydów.
Na żydowskiej ulicy – to galeria poświęcona okresowi II Rzeczypospolitej, uważanemu za drugi złoty wiek w historii polskich Żydów. Ekspozycja przybliżyła nam historię żydowskiego kina, teatru i literatury.
Zagłada – galeria ta ukazuje zatrważającą historię Holocaustu. Skupiono się tutaj głównie na działaniach Niemców, którzy izolowali Żydów zamykając ich w gettach i przeprowadzali ich masową eksterminację. W sposób szczególny ukazano historię getta warszawskiego – największego z utworzonych przez Niemców na terenie okupowanej Polski oraz rzeczywistość i realia życia, które poznajemy na podstawie odnalezionych dzienników czy dokumentów.
Powojnie – to ostatnia galeria, która przedstawia losy Żydów od wyzwolenia Polski aż do dnia dzisiejszego. Początek wystawy pokazuje dylematy ocalałych z Holocaustu polskich Żydów zastanawiających się czy zostać, czy wyjechać. Część z nich nielegalnie przedostała się do Palestyny, biorąc udział w tworzeniu państwa, a Ci, którzy pozostali w Polsce, skupili się na odbudowie zniszczonego życia żydowskiej społeczności.
Wystawa stała pokazuje, że historia polskich Żydów jest integralną częścią historii Polski i przedstawia ich wkład w rozwój polskiej kultury, nauki i gospodarki. Natomiast historia narodu żydowskiego byłaby niepełna bez przedstawienia wydarzeń, które rozegrały się na ziemiach polskich.
Po zakończeniu zwiedzania udaliśmy się autokarem na warszawską Starówkę. Mieliśmy tam czas wolny na zjedzenie ciepłego posiłku, poznanie zakamarków miasta i zrobienie sobie pamiątkowych zdjęć z wycieczki. O godzinie 16:30 wyruszyliśmy w drogę powrotną do Nakła.
